Απίστευτο: Η κυβέρνηση καταργεί τον νόμο για τους παιδεραστές;

 

Εμείς να πούμε «καλωσόρισες νόμιμη παιδεραστία»;;;

Ανήκουστα πράγματα…!

Να υπενθυμίσουμε ότι ως «απαρχαιωμένο» χαρακτήριζαν το 2013 το άρθρο 347 του Ποινικού

Κώδικα, οι ενώσεις των Ελλήνων Αδελφάτων κάνοντας συνεχείς εκκλήσεις να το καταργήσουν!

Ακόμα και σήμερα απευθύνουν στο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ με ανοιχτή επιστολή για κατάργηση του συγκεκριμένου άρθρου, δέκα οργανώσεις που ασχολούνται με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ:

Η παιδοφιλία-παιδεραστία είναι μια διαστροφή. Αυτά τα άτομα έχουν έντονες φαντασιώσεις για σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά, τις οποίες συχνά πραγματοποιούν.Η δραστηριότητα αυτή καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος από την ενέργεια και τη ζωή του ατόμου. Το παιδί-αντικείμενο της διαστροφής αυτής, μπορεί να είναι από το οικογενειακό περιβάλλον ή ξένο προς αυτό. Επιπλέον μπορεί να είναι και των δύο φύλων. Η σχέση με το παιδί μπορεί να περιοριστεί σε οπτική επαφή, μόνο που συνοδεύεται από αυνανιστική δραστηριότητα, μπορεί όμως να συνδυαστεί με βία και βιασμό.

 

Β) Προφίλ των παιδεραστών

Αφορά κυρίως:

· Άνδρες 35-45 ετών.

· Έχουν συνήθως οικογένεια και παιδιά τα οποία πολλές φορές είναι και αυτά θύματα τους.

· Άτομα όλων των κοινωνικών τάξεων.

· Συχνά επιλέγουν επαγγέλματα που έχουν σχέση με παιδιά.

· Είναι ετεροφυλόφιλοι.

· Έχουν αίσθημα εκδίκησης απέναντι στην κοινωνία.

· Πολλές φορές συνυπάρχουν και άλλες διαστροφές όπως η ηδονοβλεψία η επιδειξιομανία και ο σαδισμός.

· Πάνω από τα 2/3 αυτών έχουν και οι ίδιοι κακοποιηθεί στην παιδική ηλικία.

Σε ότι αφορά το τελευταίο χαρακτηριστικό, ο λόγος που παρατηρείται, είναι ότι η σεξουαλική κακοποίηση στη παιδική ηλικία εμποδίζει την επαφή με τη πραγματικότητα και την αυτονομία. Δημιουργεί μια πλευρά του ψυχισμού ανώριμη, ατελή, -γι’αυτό βλέπουμε ανθρώπους, που σε βασικούς τομείς της ζωής τους έχουν πετύχει. Εντούτοις μια πλευρά του ψυχισμού πάσχει. Επίσης η πρώιμη σεξουαλική κακοποίηση ωθεί στην αλλοίωση της συνείδησης, στη διαμόρφωση παθολογικών ψυχικών αμυνών και στην ταύτιση με τον επιτιθέμενο, που σημαίνει, ασυνείδητα βέβαια, «για να νιώσω στέρεος και δυνατός θα πρέπει να γίνω σαν αυτόν που με κακοποίησε». Αυτό βέβαια δε σημαίνει αναγκαία ότι όσοι κακοποιήθηκαν στη παιδική ηλικία γίνονται και παιδεραστές.

 

Γ) Αίτια

Οι παράγοντες που συντελούν στην εμφάνιση της παιδεραστίας είναι κυρίως περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί.

 

· Άτομα που μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον με πατέρα αυταρχικό και απαγορευτικό, με τρόπο που εμποδίστηκε η φυσιολογική σεξουαλική τους ανάπτυξη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να είναι επιρρεπή σε διαστροφές.

· Άτομα που δεν οριοθετήθηκαν ώριμα, κυρίως στην ηλικία μεταξύ 2 έως 7 ετών. Η οριοθέτηση ήταν ή πολύ αυστηρή ή πολύ χαλαρή.

· Η ύπαρξη ματαιώσεων στην ενήλικη σεξουαλική ζωή.

· Πρόκληση αισθήματος κυριαρχίας, εξουσίας.

· Αίσθηση φόβου ή ανεπάρκειας απέναντι σε ενήλικο ερωτικά αντικείμενο ωθούν συχνά στην επιλογή ανήλικων, αδύναμων και άβουλων ερωτικών αντικειμένων ως υποκατάστατα. Η επιλογή τέτοιων αντικειμένων είναι λιγότερο απειλητική στον ψυχισμό τους.

· Επίσης σε κοινωνικές καταστάσεις όπου χαλαρώνουν οι επίσημες απαγορεύσεις και η τήρηση των νόμων. Τότε η διαστροφική συμπεριφορά γίνεται επιτρεπτική για το άτομο.

· Συνήθως συναντάμε δύο ή και περισσότερες αιτίες από τις παραπάνω να συνυπάρχουν σε έναν παιδεραστή.

Θα ήθελα εδώ να προσθέσω ότι σε όλους υπάρχουν χαρακτηριστικά διαστροφής τα οποία όμως δεν δομούν οργανωμένη διαταραχή και εντέλει υπηρετούν τη φυσιολογική σεξουαλική ζωή. Η αποτυχία της διαστροφής να επιφέρει κάποια ψυχική ισορροπία, ταυτόχρονα με το σοβαρό έλλειμμα του ελέγχου των παρορμήσεων και της επιθετικότητας έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν τα άτομα αυτά σε ακραίες πράξεις που μπορεί να φτάσουν μέχρι και το φόνο.

 

Δ) Θεραπεία

Απαιτείται μακρόχρονη ψυχοθεραπεία με στόχο την επεξεργασία των συναισθημάτων, την αναδόμηση, την αποκατάσταση του ελέγχου των παρορμήσεων και την αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού. Η θεραπεία είναι μακρόχρονη γιατί συνήθως συνυπάρχουν και άλλες διαταραχές, όπως αυτές που αφορούν την προσωπικότητα, αλλά και άλλες διαστροφές όπως είπα προηγουμένως.

Συνήθως βέβαια, αυτά τα άτομα δεν επισκέπτονται ψυχοθεραπευτές εξαιτίας του φόβου ότι «θα μαθευτεί το μυστικό τους», ή και όταν ακόμα καταφέρνουν να πάνε, γρήγορα σταματάνε.Δεν υπάρχει το ακαταλόγιστο γιατί έχουν πλήρη επίγνωση του πάθους τους, γιαυτό έχουν και την ευθύνη να ζητήσουν βοήθεια αφού το πρόβλημα αφορά επιπλέον και τα παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα συνειδητής σεξουαλικής επιλογής.