25
Απριλίου
2016
- 15:06
Τελευταία τροποποίηση στις 25 Απριλίου, 2016 - 15:07
Στα δάση της Θεσπρωτίας αναφύονται πολλά μανιτάρια. Παλαιότερα γνωρίζανε οι κάτοικοι μόνο δύο είδη μανιταριών, το πρόβιο και το ζαρκαδίσιο.
Όλα τα άλλα είδη τα ονομάζανε "ζουρλομάρταρα" και οι χωρικοί στην πραγματικότητα τα φοβόντουσαν, ακριβώς γιατί δεν τα γνώριζαν. Δεν αγγίζανε τίποτα, γιατί καθένα από αυτά θα μπορούσε να είναι δηλητηριώδες!
Μάλιστα, όλοι ξέρανε ότι αν ακουμπούσες έστω και λίγο το μαχαίρι σου σε δηλητηριώδες μανιτάρι, οι επιβλαβείς ουσίες μεταφέρονται σε ό,τι άλλο έρχεται σε επαφή με το μαχαίρι. Βγαίνοντας στο δάσος, όμως, κανείς, έχει μόνο ένα μαχαίρι. Αν κόψει έστω και ένα "λάθος" μανιτάρι δηλητηριάζει όλα τα μανιτάρια, που κόβει στη συνέχεια. Τα τελευταία χρόνια, όμως, άρχισαν να αναγνωρίζονται τα ασφαλή και τα δηλητηριώδη και γίνονται ανάρπαστα πολλά διαφορετικά «ζουρλομάρταρα» χωρίς φόβο. Μπαίνουν οι μανιταρόφιλοι βαθιά στο δάσος για να βρούνε πιο σπάνια είδη. Την ίδια στιγμή προσέχουν πώς θα τα κόψουμε και θα τα φυλάξουν σε ψάθινο καλάθι ώστε να "παίρνουν αέρα". Μετά τα καθαρίζουμε με ένα πινέλο. Υπάρχει ποικιλία των διαφορετικών συνταγών με μανιτάρια. Για πολλούς αποτελούν είναι είδος τροφής ανάμεσα στα λαχανικά και στα κρέατα. Το μαγειρεύουν με οποιοδήποτε τρόπο - με ζυμαρικά, με σαλάτες, με ρύζι. Γίνεται ψητό, τηγανητό, σούπα, μαγειρευτό στο φούρνο. Μπορεί να καταψυχθεί, να αποξηρανθεί, να γίνει τουρσί, να διατηρηθεί στο λάδι.
