Αν περάσεις από κείνα τα μέρη, δεν μπορεί να το προσπεράσεις.
Τόσο ο Αώος όσο και το παρθένο τοπίο της περιοχής θα σε μαγέψουν.
Και τότε το μάτι θα πέσει πάνω σε ένα μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι, εκεί στο δέλτα του ποταμού, που θα σε μεταφέρει μαγικά σε εποχές αλαργινές.
Μοιάζει να έχει φυτρώσει αυθάδικα σε μια πλαγιά που ανήκει σε κάτι άλλο, κάτι μεγαλοπρεπές.
Σε αυτά τα μοναστήρια που μοιάζουν να αιωρούνται, χτισμένα στους πελώριους βράχους καθώς είναι.
Για τα Μετέωρα φυσικά ο λόγος και τη μεγαλοσύνη τους, αλλά και το γραφικό Καστράκι που έχει ριζώσει στη βάση των βράχων.
Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο όμορφα χωριά της Πελοποννήσου και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων από το Λεωνίδιο, στο δρόμο που συνδέει την Αρκαδία με τη Λακωνία. Ο Κοσμάς σκαρφαλωμένος σε υψόμετρο 1.150 μέτρων σε μια πλαγιά του Πάρνωνα, είναι πνιγμένος μέσα σε δάση από έλατα, καστανιές, καρυδιές και πλατάνια.
Το χωριό κτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα στους πρόποδες του βουνού Bόρας (ή Kαϊμακτσαλάν), στην κορυφή Πιπερίτσα στα 1.200 μ., και ήταν κάποτε μια ανθούσα κτηνοτροφική κοινότητα μέχρι τη δεκαετία του '70.
Κουβαλά στην πλάτη του θρύλους, παραδόσεις και ιστορικά γεγονότα, που το κάνουν ξεχωριστό. Όπως και το γεγονός ότι είναι το μοναδικό νησί σε λίμνη που κατοικείται.
Ο λόγος για το «Νησί» ή «Νησάκι» ή το «Νησάκι της Κυρά Φροσύνης», το λιλιπούτειο στολίδι στη λίμνη των Ιωαννίνων. Και μπορεί να του έχουν δώσει διάφορα ονόματα, όμως, εκείνο στην πραγματικότητα είναι ένα νησί, δίχως όνομα.
