“Δεν σε “αντέχουμε” Χριστέ μου…..”
Κύριε, εκείνο το παγερό βράδυ δεν βρέθηκε κατάλυμα να σε φιλοξενήσει. Ένας χώρος να στεγάσει την αγάπη σου.
Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας.
Η σχέση μας με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου. Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά..
Μου είπε ακόμη ο Παππούλης(Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης): «Ο άνθρωπος, που δίνει την καρδιά του στο Χριστό, όπως ο Μοναχός, αυτός γίνεται άλλος άνθρωπος. Ανοίγει ο νους του, γίνεται άλλος άνθρωπος. Ανοίγει ο νους του, γεμίζει με το Χριστό. Ακούεις;
Όπως η αγάπη του Ιησού Χριστού, έτσι και τα πάθη Του υπήρξαν τόσο μεγάλα, που δεν μπορούμε να τα καταλάβωμε, γιατί αγαπούμε λίγο τον Κύριο.
Όποιος όμως αγαπά περισσότερο, αυτός μπορεί να καταλάβη βαθύτερα και τα πάθη του Κυρίου.
Υπάρχει αγάπη μικρή, υπάρχει μέση, υπάρχει και η τέλεια αγάπη.
Κι όσο τελειότερη είναι η αγάπη, τόσο τελειότερη η γνώση.
Η Εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα, απότελεί μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της χριστιανοσύνης.
