Ο Γέροντας Εφραίμ για την αθώωση του

 

Δυο ολόκληρα χρόνια κράτησαν οι δίκες που απόδειξαν την αθωότητα των κατηγορουμένων με ένα κατηγορητήριο που κατέρρευσε καταρακώνοντας ακόμη και το βούλευμα που έστειλε στην φυλακή αδίκως έναν ηγούμενο του Αγίου Όρους 

 

Ο Γέροντας Εφραίμ ενώ όλα αυτά  τα χρόνια ήταν κατηγορούμενος δεν σταμάτησε το φιλανθρωπικό έργο της Μονής ποτέ, το οποίο απλωνόταν από τον πιο απλό πολίτη ως το σώμα της εκκλησίας, από οργανισμούς ως ιδρύματα 

Μετά την δικαίωση του ίδιου και της Μονής απάντησε σε ερωτήματα της εφημερίδας real και της Άννας Κανδύλη 

 

-Όλη αυτή η δικαστική και όχι μόνο περιπέτεια τι κόστος είχε-και δεν

εννοώ μόνο υλικό- ειδικά για τη Μονή Βατοπεδίου και γενικότερα για την

κοινότητα  του Αγίου Όρους;

 

Όπου υπάρχει Θεός, υπάρχουν θλιψεις και Σταυρός.

Δεν είναι αυτή η πρώτη φορά που η Εκκλησία και το Άγιο Όρος δοκιμάζονται. Εάν δείτε την ιστορία, πάντοτε έτσι ήταν τα πράγματα. Το Άγιο Όρος είναι τόπος  πνευματικής και σωματικής ασκήσεως και όχι τόπος εφησυχασμού. Είναι τόπος διαρκούς  αγώνα για την εσωτερική μας μεταμόρφωση και την απόκτηση των αρετών. 

Οι θλίψεις και ο Σταυρός είναι το αναγκαίο αντίτιμο προκειμένου κανείς να δοκιμαστεί στην πίστη του και να ελπίζει εύλογα στην ανάσταση του. 

Αυτό ισχύει για όλους.

Εξωτερικά ο αγώνας αυτός ειναι δύσκολος οδηγεί όμως τον άνθρωπο στην υπερφυσική Ειρήνη του Χριστού .

Χωρίς τον αγώνα, χωρίς τη δοκιμασία, δεν μπορεί να υπάρξει και ειρήνευση. Ο Θεός μόνο αποφασίζει ποτέ και πως θα δοκιμασθούμε. Δεν θέλω με αυτά να νομίσετε ότι η δοκιμασία μας ήταν μια συνηθισμένη δοκιμασία ούτε ότι εμείς είχαμε δυνάμεις τέτοιες, που μας έκαναν άτρωτους. Κάθε άλλο: καθένας από εμάς, και το Άγιο Όρος συνολικά, βιώσαμε στο έπακρο (εγώ και με στέρηση της ελευθερίας μου) τις αδυναμίες του κόσμου τούτου. Για όλα όμως όσα συμβαίνουν δοξάζουμε το Θεό 

 

 

-Εσείς γέροντα προσωπικά αισθάνεστε πικρία για τη στάση  που κράτησαν

συγκεκριμένοι  πολιτικοί  , μέσα ενημέρωσης ή άλλοτε φίλοι, απέναντι στη Μονή;

 

Το είπα αμέσως μετά την έκδοση της αθωωτικής απόφασης: Ευλογούμε τους πάντες και προσευχόμαστε για τους πάντες. Δώσαμε τον αγώνα μας ,αρκετά κουραστικό για να μην υπάρξουν μέσα μας ανθρώπινες πικρίες .

 

-Το δικαστήριο, ως παρεπίπτουσα απόφαση, δέχτηκε, ότι η λίμνη Βιστωνίδα και οι παραλίμνιες εκτάσεις της ανήκουν στο Δημόσιο. Τι λέτε για αυτό;

 

Η Μονή μας, το Άγιο Όρος συνολικά, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όλα τα Πατριαρχεία, η Εκκλησία της Ελλάδος έχουμε ακράδαντη την πεποίθηση ότι οι εκτάσεις αυτές αποτελούν αρχαία δίκαια του Μοναστηριού, όχι κάποιου θνητού… Και το ίδιο έχει δεχθεί και το ελληνικό κράτος με επίσημες πράξεις των κυβερνήσεών του τρεις φορές μέσα σε 100 χρόνια. Θα δώσουμε λοιπόν τον κατά χρέος  αγώνα μας στα αρμόδια δικαστήρια. Πριν από μερικά χρόνια δινόταν η αίσθηση ότι δεν θα υπάρξει αθώωση στην υπόθεση αυτή .Εμείς ποτέ δεν χάσαμε την πίστη μας εξάλλου ιστορικά είναι αποδεδειγμένο ότι το δημόσιο είναι αυτό που προσπαθεί να αφαιρεί την περιουσία της εκκλησίας  και των Μονών και όχι η εκκλησία και οι Μόνες την περιουσία του δημοσίου . Σε κάθε περίπτωση η περιουσία της εκκλησίας και των Μονών εξυπηρετούν τις ανάγκες των φτωχών πράγμα που σήμερα φαίνεται εντονότερα 

 

 

-Πώς θα κινηθεί από εδώ και στο εξής η Μονή;

 

Η Μονή θα συνεχίσει το πνευματικό και φιλανθρωπικό της έργο, το οποίο όχι μόνο δεν κάμφθηκε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά γιγαντώθηκε. Ας αξιολογήσει κανείς την αξία αυτού του έργου . Εξάλλου η Μονή μας ακολουθεί παραδοσιακά αυτό το έργο που πάντα έκαναν οι προκάτοχοί μας 

 

 

 

 

-Τελικά μετά και την αθωωτική απόφαση των δικαστών, τι ήταν η «υπόθεση»

Βατοπαιδίου ;

 

Για μας ήταν ο Σταυρός μας όπως σας είπα. Θα μείνω σε αυτό, διότι οι άλλες παράμετροι της υπόθεσης αυτής (πολιτικές κλπ.) δεν μας αφορούσαν ποτέ και δεν μας αφορούν και σήμερα. Για μας αρκεί ότι στο τέλος επικράτησε το δίκαιο. Και ας μου επιτραπεί σήμερα να ευχαριστήσω , την ελληνική δικαιοσύνη συνολικά, όχι επειδή μας αθώωσε, αλλά επειδή επί δύο χρόνια χειρίστηκε μια τόσο ιδιαίτερη υπόθεση με απόλυτο επαγγελματισμό, ευθυκρισία και αμεροληψία, όπως οφείλει να κάνει .