Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024 -

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια αρρωσταίνουν πιο δύσκολα: Μύθος ή αλήθεια;



 Τα βρέφη που εκτίθενται στο τρίχωμα τρωκτικών και άλλων κατοικίδιων ζώων, σε αλλεργιογόνα κατσαρίδας και σε μια ευρεία ποικιλία οικιακών βακτηρίων κατά το πρώτο έτος της ζωής τους, φαίνεται να παρουσιάζουν μικρότερες πιθανότητες να υποφέρουν από αλλεργίες, συριγμό και άσθμα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης που διεξήχθη από επιστήμονες στο Κέντρο Παιδιών του Johns Hopkins και άλλα ιδρύματα.

Προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε φάρμες, έχουν χαμηλότερα ποσοστά αλλεργίας και άσθματος, ένα φαινόμενο που αποδίδεται στην τακτική έκθεσή τους σε μικροοργανισμούς που υπάρχουν στα γεωργικά εδάφη. Άλλες μελέτες, ωστόσο, βρήκαν αυξημένο κίνδυνο άσθματος μεταξύ των κατοίκων εντός της πόλης που εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα αλλεργιογόνων κατσαρίδας και ποντικών, καθώς και ρύπους. Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει ότι τα παιδιά που ζουν σε τέτοια σπίτια, έχουν υψηλότερα συνολικά ποσοστά αλλεργίας και άσθματος, αλλά προσθέτει ένα εκπληκτικό νέο στοιχείο: Όσοι συναντούν τέτοιες ουσίες πριν από τα πρώτα τους γενέθλια, φαίνεται να ωφελούνται αντί να υποφέρουν από αυτές. Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν παρατηρήθηκαν τα προστατευτικά αποτελέσματα της έκθεσης στα αλλεργιογόνα και τα βακτήρια, όταν η πρώτη συνάντηση του παιδιού με αυτές τις ουσίες συνέβη μετά την ηλικία του πρώτου έτους, σύμφωνα με την έρευνα.

Μια έκθεση σχετικά με τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 6 Ιουνίου στο περιοδικό Journal of Allergy and Clinical Immunology, αποκαλύπτει ότι η πρώιμη έκθεση σε βακτήρια και ορισμένα αλλεργιογόνα μπορεί να έχει προστατευτική επίδραση μέσω της διαμόρφωσης ανοσοποιητικών αποκρίσεων των παιδιών - μια διαπίστωση, που κατά τους ερευνητές, μπορεί να βοηθήσει στην ενημέρωση των προληπτικών στρατηγικών για τις αλλεργίες και το συριγμό, αμφότερα πρόδρομα στάδια του άσθματος. "Η μελέτη μας δείχνει ότι η χρονική στιγμή της αρχικής έκθεσης μπορεί να είναι κρίσιμη", αναφέρει ο συντάκτης της μελέτης Robert Wood, MD, επικεφαλής του Τμήματος Αλλεργίας και Ανοσολογίας στο Κέντρο Παιδιών του Johns Hopkins. "Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο πολλές από τις ανοσολογικές αντιδράσεις μας διαμορφώνονται κατά το πρώτο έτος της ζωής μας, αλλά και ότι ορισμένα βακτήρια και αλλεργιογόνα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον ερεθισμό και την εκπαίδευση του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να συμπεριφέρεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο".

Η μελέτη διεξήχθη μεταξύ 467 νεογνών που γεννήθηκαν εντός των πόλεων της Βαλτιμόρης, της Βοστώνης, της Νέα Υόρκης και του St. Louis και η υγεία τους παρακολουθήθηκε για τρία χρόνια. Οι ερευνητές επισκέφθηκαν τα σπίτια για να μετρήσουν τα επίπεδα και τα είδη των αλλεργιογόνων που υπάρχουν στο περιβάλλον των νηπίων και εξέτασαν τα τελευταία για αλλεργίες και συριγμό μέσω περιοδικών αναλύσεων αίματος και δερματικών τεστ, σωματικών εξετάσεων και γονικών ερευνών. Επιπλέον, οι ερευνητές συνέλεξαν και ανέλυσαν το βακτηριακό περιεχόμενο της σκόνης από τα σπίτια των 104 από τα 467 βρέφη της μελέτης.

Τα βρέφη που μεγάλωσαν σε σπίτια με τρίχωμα γάτας και ποντικιού και περιττώματα κατσαρίδων κατά το πρώτο έτος της ζωής τους, είχαν χαμηλότερα ποσοστά συριγμού στην ηλικία των 3 ετών, σε σύγκριση με παιδιά που δεν είχαν εκτεθεί σε αυτά τα αλλεργιογόνα νωρίς μετά τη γέννηση. Η προστατευτική επίδραση, επιπλέον, ήταν σωρευτική, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, με τα βρέφη που εκτέθηκαν και στα τρία αλλεργιογόνα να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο από εκείνα που εκτέθηκαν σε ένα, σε δύο ή σε κανένα από αυτά. Συγκεκριμένα, ο συριγμός ήταν τρεις φορές πιο συχνός μεταξύ παιδιών που μεγάλωσαν χωρίς έκθεση σε τέτοια αλλεργιογόνα (51 %), σε σύγκριση με τα παιδιά που πέρασαν το πρώτο έτος της ζωής τους σε σπίτια, όπου ήταν παρόντα και τα τρία αλλεργιογόνα (17 %).

Επιπλέον, τα βρέφη σε σπίτια με μεγαλύτερη ποικιλία βακτηρίων ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν περιβαλλοντικές αλλεργίες και συριγμό στην ηλικία των 3.

Όταν οι ερευνητές μελέτησαν τις επιπτώσεις της σωρευτικής έκθεσης σε βακτήρια και σε αλλεργιογόνα ποντικών, κατσαρίδων και γάτας, παρατήρησαν μια άλλη εντυπωσιακή διαφορά. Παιδιά χωρίς συριγμό και αλλεργίες στην ηλικία των 3 ετών είχαν μεγαλώσει με τα υψηλότερα επίπεδα οικιακών αλλεργιογόνων και ήταν πιο πιθανό να ζουν σε σπίτια με την πλουσιότερη ποικιλία βακτηριακών ειδών. Περίπου το 41 % των μη αλλεργικών και χωρίς συριγμό παιδιών είχε μεγαλώσει σε τέτοια σπίτια πλούσια σε αλλεργιογόνα και βακτήρια. Αντιθέτως, μόνο 8 % των παιδιών που υπέφεραν τόσο από αλλεργία όσο και από συριγμό, είχε εκτεθεί σε αυτές τις ουσίες στο πρώτο έτος της ζωής τους.

Το άσθμα είναι μια από τις πιο κοινές παιδικές ασθένειες, επηρεάζοντας περίπου 7 εκατομμύρια παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Στην ηλικία των 3 ετών, τα μισά παιδιά εκδηλώνουν συριγμό, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις εξελίσσεται σε πλήρες άσθμα.