Οι ασθενείς με καρκίνο που επιλέγουν να κάνουν εναλλακτικές θεραπείες, αντί για τη συμβατική θεραπεία για καρκινοπαθείς (χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, ορμονοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση), έχουν τουλάχιστον διπλάσια πιθανότητα να πεθάνουν, σύμφωνα με μια νέα μικρή αμερικανική μελέτη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σκάιλερ Τζόνσον της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γιέιλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, συνέκριναν σε βάθος πενταετίας 281 καρκινοπαθείς που έκαναν εναλλακτικές θεραπείες με 560 που έκαναν τις κλασικές θεραπείες.
Οι 281 είχαν καρκίνους του μαστού, του προστάτη, των πνευμόνων και του παχέος εντέρου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι ασθενείς αυτοί είχαν προτιμήσει να ακολουθήσουν εναλλακτικά» (ομοιοπαθητική, βοτανοθεραπεία, βελονισμός, χειροπρακτική, ειδικές δίαιτες, θεραπείες με κρυστάλλους κ.ά.). Οι 560 ήταν ασθενείς με παρόμοια ηλικία και παρεμφερείς νόσους, που ακολουθούσαν τις συμβατικές συστάσεις των ογκολόγων.
Διαπιστώθηκε ότι, κατά μέσο όρο, όσοι έκαναν εναλλακτικές θεραπείες, είχαν περίπου δυόμισι φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν μέσα σε πέντε χρόνια από τη διάγνωση του καρκίνου. Μετά την πενταετία, είχαν επιβιώσει το 78,3% των ασθενών που έκαναν συμβατικές θεραπείες και το 54,7% όσων έκαναν εναλλακτικές θεραπείες.
Πολύ μεγαλύτερος (σχεδόν εξαπλάσιος) ήταν ο κίνδυνος για τις ασθενείς με καρκίνο του μαστού, υπερδιπλάσιος για εκείνους με καρκίνο των πνευμόνων και σχεδόν πενταπλάσιος για αυτούς με καρκίνο του εντέρου.
Από όσους είχαν καρκίνο των πνευμόνων, το 41% όσων είχαν κάνει συμβατική αντικαρκινική θεραπεία, ζούσαν μετά την πενταετία, έναντι μόνο 20% όσων είχαν καταφύγει σε εναλλακτικές θεραπείες. Για τους ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου, τα αντίστοιχα ποσοστά επιβίωσης ήσαν 79% και 33%.
Ένας λόγος που επιβιώνουν -έστω και λιγότεροι- ασθενείς με εναλλακτικές θεραπείες, είναι ότι τελικά, μετά από διάφορους πειραματισμούς, σύμφωνα με τον Τζόνσον, στρέφονται στις κλασικές θεραπείες, συχνά όταν πια η ασθένειά τους έχει προχωρήσει. Όμως οι δευτερογενείς αυτές θεραπείες συνήθως δεν καταγράφονται στην Εθνική Βάση Δεδομένων για τον Καρκίνο στις ΗΠΑ, από όπου οι ερευνητές άντλησαν τα στοιχεία τους και έτσι η επιβίωσή τους φαίνεται ότι οφείλεται στις αρχικές εναλλακτικές θεραπείες.
Οι ασθενείς που δοκιμάζουν εναλλακτικές θεραπείες, συνήθως είναι νεότεροι, πιο μορφωμένοι και πιο πλούσιοι, καθώς το σύστημα υγείας δεν καλύπτει τα σχετικά έξοδα. Ο Τζόνσον δήλωσε, σύμφωνα με το «New Scientist» και τη βρετανική «Ιντιπέντεντ, ότι «παρότι τα βότανα και οι δίαιτες δεν φαίνονται ακριβά, όταν χορηγούνται από κάποιους, μπορούν να φθάσουν σε μεγάλο κόστος. Πρόκειται για μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι άνθρωποι πληρώνουν από την τσέπη τους για τις εναλλακτικές θεραπείες, περισσότερα από ό,τι για τις στάνταρντ θεραπείες».
«Έχουμε πλέον στοιχεία που δείχνουν ότι η χρήση της εναλλακτικής ιατρικής, αντί για τις αποδεδειγμένες αντικαρκινικές θεραπείες, έχει ως συνέπεια την μικρότερη επιβίωση. Ελπίζουμε ότι αυτή η διαπίστωση θα αξιοποιηθεί τόσο από τους ασθενείς όσο και από τους γιατρούς.
