Ο άνθρωπος που σταμάτησε τον Τραμπ από τον μεγάλο πόλεμο στη Συρία. Πως κατάφερε να τον δαμάσει. Ήταν ο Πούτιν στο παιχνίδι;
Μαρία Γιαχνάκη
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ ήθελε μια μεγαλύτερη επίθεση στη Συρία. Αυτή ήταν η επιθυμία του και ο σχεδιασμός του από την αρχή. Είχε προετοιμάσει τους συμμάχους του, είχε πάρει τις υποσχέσεις τους, είχε παρατάξει τις δυνάμεις του και ήταν έτοιμος να αρχίσει έναν πολέμο που κανείς δεν θα ήξερε που θα έβγαζε. Ακόμη και όταν συνειδητοποίησε ότι η οργή του Πούτιν θα έφερνε μεγάλο πλήγμα στις δυνάμεις του μετά τις απειλές που εκτόξευσε, δεν μπορούσε να κάνει πίσω και για λόγους πρεστίζ και κυρίως λόγω συμφωνιών με τις υπόλοιπες δυνάμεις.
Όμως ο υπουργός Άμυνας, απόστρατος στρατηγός Τζέιμς Μάτις, ο οποίος είναι ο μόνος ανώτερος αξιωματικός της ομάδας Άμυνας και Ασφαλείας του Προέδρου που έχει παραμείνει στην κυβέρνηση από την άφιξή του Τραμπ στο Λευκό Οίκο, έπαιξε έναν σπουδαίο ρόλο στην περίπτωση αυτή.
Ο Μάτις ως εμπειρότατος στρατηγός στον στρατιωτικό σχεδιασμό, γνώστης των πραγματικών δυνάμεων που διαθέτει η Ρωσία, ξέροντας επίσης πολύ καλά τον Ρώσο πρόεδρο παρουσίασε στον Τράμπ ένα υπόμνημα με το τι θα μπορούσε να συμβεί αν αυτός ο πόλεμος ξεκινούσε και συνεχιζόταν.
Οι απώλειες για την Αμερική θα ήταν τεράστιες σε αυτή την δεδομένη στιγμή. Τον έπεισε λοιπόν να μην κάνει ή τουλάχιστον να περιορίσει τον βομβαρδισμό από το φόβο ότι θα προκαλέσει μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία, η οποία δεν θα μαζεύεται.
Ο Τραμπ ο οποίος ήδη επικρίνεται από τον αμερικανικό τύπο, ότι στερείται στρατηγικής για τον τερατισμό του πολέμου στη Συρία, αποφάσισε μετά από πιέσεις να βάλει φρένο αλλά όχι να ρεζιλευτεί σε διεθνές επίπεδο.
Σύμφωνα λοιπόν με ρωσικές και αμερικανικές πηγές ο Μάτις έγινε ο διαμεσολαβητής μιας ήπιας εκτόνωσης της κρίσης αφού επήλθε συννενόηση ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις να χτυπήσει ο Τραμπ μόνο “κούφια” σημεία της Συρίας όπου δεν θα υπήρχαν απώλειες και δεν θα άγγιζε στρατιωτικό στόχο της Ρωσίας.
Αυτή η συμφωνία κάτω από το τραπέζι έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο Πούτιν ο οποίος δεν ήθελε καθόλου αυτήν την περίοδο να ξεκινήσει ο πόλεμος στη Συρία.
Για λόγους γοήτρου και μόνο συμφωνήθηκε η επίθεση φιάσκο όπως ονόμασαν πολλοί γεγονός που στοίχισε στην εικόνα του Τραμπ, όχι όμως τόσο, όσο αν δεν χτυπούσε καθόλου.
Ακόμη και γι αυτήν την επίθεση των 60 λεπτών ο αμερικανικός τύπος έγραψε προκαλώντας τον, ότι δεν έκανε τίποτα να καταστρέψει τον Άσαντ πέρα από την καταστροφή εγκαταστάσεων χημικών όπλων.
Η περίοδος πάντως που έχουμε μπροστά μας φαίνεται να είναι καυτή από αποφάσεις που δεν ξέρει κανείς τελικά που θα οδηγήσουν.
