Οι άγιοι μετά την κοίμησή τους εισέρχονται μέσα στην δόξα και την μακαριότητα του Θεού, αποκτούν αληθινή υιοθεσία από τον Θεό και γίνονται παγκόσμιοι κατά το πρότυπο της παγκοσμιότητος του Χριστού. Αγκαλιάζουν με την αγάπη τους όλους τους ανθρώπους και θέλουν να μεταδώσουν κάθε χάρισμα και ευλογία, ιδιαίτερα στους πονεμένους και θλιβομένους ανθρώπους που βρίσκονται στην γη.
Έχουν λάβει την Χάρη από τον Θεό να επεμβαίνουν σωστικά στην ζωή των ανθρώπων με διάφορες ιάσεις και θαυματουργίες. Γι’ αυτό εξάλλου επικαλούμαστε την πρεσβεία τους, την μεσιτεία τους στις προσευχές μας. Επειδή όλοι οι άνθρωποι δυνητικά είναι τέκνα Θεού και επειδή οι άγιοι έχουν την μεγάλη αγάπη του Θεού που μπορεί να περιχωρεί στην καρδιά τους όλη την ανθρωπότητα, θαυματουργούν και θεραπεύουν και μη ορθοδόξους.
Έτσι ο άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος στην Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, που βρίσκεται στα Πριγκηπόνησσα, κάνει πολλά θαύματα σε μουσουλμάνους που ζητούν την βοήθειά του. Πόσο μάλλον η Κυρία Θεοτόκος, η Μητέρα της νέας κτίσεως, η «παγκόσμιος δόξα και η παγκόσμιος χαρά», δεν θα φανερώνει την θαυματουργική της ενέργεια σε αυτούς που την επικαλούνται με πίστη και πόνο!
Βασική προϋπόθεση για την θεραπεία της ψυχής του ανθρώπου, την κάθαρσή της από τα πάθη, τον φωτισμό της, την θέωσή της είναι να έχει λάβει την Χάρη του ορθοδόξου βαπτίσματος. Και θα πρέπει να τονίσουμε ότι η θέωση, δηλαδή ο αγιασμός του ανθρώπου, βιώνεται μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Όμως θεραπείες στο σώμα του ανθρώπου μπορούν να γίνονται και σε μη ορθοδόξους. Στο αρχείο της Μονής υπάρχουν επιστολές που αναφέρονται σε περιπτώσεις όπου ο ίδιος ο σουλτάνος καλούσε την Αγία Ζώνη για να τον θεραπεύσει προσωπικά από κάποια ασθένεια ή να σταματήσει κάποια επιδημική ασθένεια της περιοχής. Και η Παναγία πραγματοποιούσε το θαύμα της. Τα μεταβυζαντινά θαύματα της Αγίας Ζώνης θα δημοσιευθούν στο υπό έκδοση βιβλίο της Μονής, του Κωνσταντίνου Σύγγελη, «Η λατρεία της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου στον βυζαντινό κόσμο και τα θαύματά της στην μεταβυζαντινή περίοδο».
Ο Τσάρλυ, καναδικής καταγωγής και μέλος του πληρώματος της ελληνικής θαλαμηγού «Ρίο Ρίτα», που καταπλέει κατ΄ έτος στα ανοικτά του Αγίου Όρους μεταφέροντας επισήμους επισκέπτες, σε μία από τις επισκέψεις του στην Μονή Βατοπαιδίου, στις 10 Μαΐου του 2004, αφού ξεναγήθηκε και άκουσε για τα θαύματα της Αγίας Ζώνης, εξέθεσε στον μοναχό-ξεναγό το πρόβλημα που τον απασχολούσε. Μετά από δέκα χρόνια γάμου δεν είχαν καταφέρει με την σύζυγό του Νικολέτα να αποκτήσουν παιδί, παρόλες τις προσπάθειές τους. Ο μοναχός, μολονότι δίσταζε αρχικά να του δώσει κορδέλα της Αγίας Ζώνης γιατί ήταν καθολικός, παρακινήθηκε από τον πόθο του Τσάρλυ και εμπιστεύτηκε την υπόθεση στην μητρική πρόνοια της Παναγίας.
Όταν το επόμενο έτος, ο Τσάρλυ επισκέφθηκε πάλι την Μονή, πληροφόρησε περιχαρής τον μοναχό για την άμεση θαυματουργική επέμβαση της Θεοτόκου και, εμφανώς προβληματισμένος για την ορθόδοξη πίστη, ευχαρίστησε την Παναγία που του χάρισε μία χαριτωμένη κορούλα, την Φρήντα (Φρειδερίκη).
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Θαύματα Αγίας Ζώνης, Έκδοση Β’ επαυξημένη, Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2008.
