Με ιδιαίτερο τρόπο έφερε στον κόσμο το δεύτερο παιδί της, μία νεαρή γυναίκα από τα Γιάννενα. Η στιγμή της γέννησης ενός παιδιού είναι ούτως ή άλλως μοναδική κι αξέχαστη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, είναι σίγουρο πως θα το αφηγείται για πολλά χρόνια.
Κι αυτό γιατί το μωρό γεννήθηκε πριν η μαμά του προλάβει να φτάσει στο νοσοκομείο... Μέσα στο αυτοκίνητο.
Η μέρα για την νεαρή μητέρα είχε ξεκινήσει με επίσκεψη στο μαιευτήρα της, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, καθώς ήταν πια στις μέρες της.
Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε ομαλά και χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις τοκετού.
Το ραντεβού ανανεώθηκε για την επόμενη ημέρα και η υποψήφια μητέρα επέστρεψε στην πόλη για να συνεχίσει κανονικά την ημέρα της.
Το μεσημέρι είχε μικρά πονάκια...
Με το πέρασμα της ώρας δυνάμωναν. Επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο του συζύγου της, με προορισμό το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο.
«Η διαδρομή από το σπίτι στο νοσοκομείο ήταν περίπου δέκα λεπτά. Σ' αυτό το διάστημα οι πόνοι ήταν αφόρητοι... Ένιωθα ότι γεννάω...» αναφέρει...
Φτάνοντας στο νοσοκομείο το μωρό είχε δει ήδη το φως του κόσμου και πριν προλάβει να φτάσει στην είσοδο η γέννηση είχε ολοκληρωθεί!!!
«Έσπευσαν αμέσως νοσηλευτές και η μαία, η οποία κρατούσε τον ομφάλιο λώρο με το χέρι μέχρι να μπούμε στο μαιευτήριο... Μπήκε στο νοσοκομείο με το μωρό να έχει γεννηθεί και όλοι είχαν μείνει άναυδοι, σπεύδοντας να μου δώσουν συγχαρητήρια και να μοιραστούν την χαρά μου», λέει η νεαρή μητέρα.
Από την είσοδο του Νοσοκομείου και μέχρι το μαιευτήριο, ο κόσμος δεν πίστευε αυτό που έβλεπε, όπως και αρκετές άλλες υποψήφιες μητέρες που έκαναν εκείνη την ώρα μαθήματα ανώδυνου τοκετού.
«Έκανες χαρούμενο πολύ κόσμο», της είπαν οι γιατροί της Κλινικής, αφού όλα είχαν εξελιχθεί φυσιολογικά και μητέρα και μωρό έχαιραν άκρας υγείας...
Το νεογέννητο είναι κοριτσάκι, βάρους 3,9 κιλών... Το ίδιο δεν θα θυμάται ποτέ τον περιπετειώδη τρόπο με τον οποίο ήρθε στη ζωή, όμως είναι σίγουρο ότι η μητέρα του αλλά και ο πατέρας – αυτόπτης μάρτυρας- θα του τον αφηγηθούν πολλές φορές.
«Ήταν κάτι ξεχωριστό, μια μοναδική εμπειρία...», λέει η ευτυχισμένη μητέρα η οποία απολαμβάνει το κλάμα της κόρης της και περιμένει τα πρώτα της χαμόγελα.
