Οι δημοτικές εκλογές στην Τουρκία είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε ότι παρά την "τουρκοποίηση" αρκετών ονομάτων πόλεων και περιοχών που για χρόνια κυριαρχούσε το ελληνικό στοιχείο - τους τελευταίους αιώνες ή στην αρχαιότητα - ή είχαν ανθίσει στην περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, διατηρούν ακόμη και σήμερα στο όνομα του κάτι ελληνικό.
Ο παρακάτω χάρτης, που έγινε πρόσφατα viral στο ίντερνετ στην Τουρκία, δείχνει τις ιστορικές και εθνικές ρίζες των ονομάτων των 81 νομών που απαρτίζουν σήμερα την Τουρκική Δημοκρατία. Σύμφωνα με τον δημιουργό του χάρτη υπάρχουν 14 διαφορετικές προελεύσεις με την ελληνική να είναι η πιο πλούσια πίσω από την τουρκική. Συγκεκριμένα 21 νομοί που η ρίζα του ονόματος τους είναι ελληνική και 36 με τουρκική ενώ οι υπόλοιπες 12 προελεύσεις μοιράζονται 24 νομούς με καμία από αυτές να μην ξεπερνάει τους 3.
Το εντυπωσιακό με τα ελληνικής προέλευσης ονόματα είναι ότι βρίσκονται σε όλη της επικράτεια της γειτονικής χώρας. Ξεκινόντας από την Ανατολική Θράκη και την Edirne στα σύνορα με τον Έβρο ( που έχει τις ρίζες της στην Ανδριανούπολη) και την μεγαλύτερη πληθυσμιακά περιφέρεια αυτή της Istanbul (που προέρχεται από την φράση Εις την Πόλιν, δηλαδή την Κωνσταντινούπολη) φτάνει έως τα βάθη της Ανατολής, στις περιοχές με κυρίως κουρδικό πληθυσμό με την Siirt, που δεν είναι άλλη από την Βυζαντινή Σύρτη.
Ελληνικά ονόματα κυριαρχούν στο βόρειο τμήμα της Τουρκίας, εκεί που κάποτε βρίσκονταν το Βασίλειο του Πόντου. Πρόκειται για τους νομούς Kastamonu (Κασταμονή), Sinop (Σινόπη), Samsun (Σαμσούντα), Giresun (Κερασούντα), Trabzon (Τραπεζούντα), Rize (Ριζούντα).
Ο δημιουργός του χάρτη χρεώνει το όνομα του νομού Izmir στους Ασύριους καθώς φέρεται ότι πριν από την ελληνική της ονομασία (Σμύρνη) προϋπήρχε το Ti-smurna (περίπου το 2.000 π.Χ.). Ελληνική ρίζα όμως έχουν τα ονόματα των γειτονικών νομών στην Μικρά Ασία όπως Kutahya (Κοτύαιον), Bursa (Προύσα), Manisa (Μαγνησία).
Πηγή: news247
