Η ιστορία του 33χρονου Ισπανού στην προσπάθεια τους να βρεί δουλειά απασχολήθηκε σε 35 διαφορετικές δουλειές τα τελευταία μόλις 2,5 χρόνια, είναι μία από τις χιλιάδες στην Ισπανίας της κρίσης και της ανεργίας!
Με αφορμή τις εκλογές την Κυριακή, στην Ισπανία έχει ανοίξει μεγάλη συζήτηση για το εργασιακό καθεστώς που τείνει να κυριαρχήσει, αν δεν το έχει πράξει ήδη. Το 21,6% ανεργία σε μία χώρα με πληθυσμό που υπερβαίνει τα 47 εκατομμύρια, αποτυπώνεται σε επίπεδο απόλυτων νούμερων, σε αρκετά εκατομμύρια ανθρώπους δίχως εργασία. Υπό το φάσμα της καθημερινής επιβίωσης, τα φαινόμενα της ευκαιριακής - περιστασιακής εργασίας μεσουρανούν. Ένα ακραίο μεν, χαρακτηριστικό δε παράδειγμα αποτελεί ο 33χρονος Νταβίντ Πένα.
«Τα τελευταία δυόμιση χρόνια, έχω υπογράψει τουλάχιστον 135 συμβόλαια εργασίας. Περισσότερα από αυτά, είχαν διάρκεια από μία έως και τρεις ημέρες. Είναι κάπως εξαντλητικό να μην έχεις μόνιμη εργασία», δήλωσε ο ίδιος, θέτοντας ένα μεγάλο θέμα προς συζήτηση. Ποιο επίπεδο διαβίωσης συνεπάγεται το συγκεκριμένο οικονομικό μοντέλο; Αν ο Νταβίντ Πένα αποτελεί μία τουλάχιστον ακραία περίπτωση, εκατομμύρια άλλοι Ισπανοί και όχι μόνο, δίνουν την άνιση μάχη με την εργασιακή αβεβαιότητα, όντας υποχρεωμένοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με εναλλακτικούς τρόπους ή ακόμη και μέσω της «μαύρης εργασίας».
Εξυπακούεται πως οι «εναλλακτικοί τρόποι» της περιστασιακής εργασίας, αμοίβονται με τις χαμηλότερες αποδοχές που προβλέπονται ή και ακόμη χαμηλότερες. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία, η ευκαιριακή εργασία στην Ισπανία αφορά πλέον το 25% του ενεργού εργασιακού δυναμικού, ενώ σε ότι αφορά τη δημιουργία νέων εργασιακών θέσεων το τελευταίο έτος, η περιστασιακή εργασία ανταποκρίνεται στο 90%, καθώς αφορά εργασία από μία έως και τέσσερις ημέρες την εβδομάδα.
Όπως αποκαλύπτει ο Νταβίντ Πένα, το χειρότερο συμβόλαιο που υπέγραψε ήταν για 16 ώρες και αφορούσε τον καθαρισμό στάβλων, με απολαβές 30 ευρώ συνολικά. «Δεν είχα γάντια, δεν είχα μπότες, δεν είχα καμία προστασία. Όμως δεν ήθελα να χάσω τη δουλειά», δήλωσε ο 33χρονος Ισπανός.
Ο Πένα ζει με τη μητέρα του στην Κομποστέλα, λέγοντας «ευχαριστώ το Θεό που η μητέρα μου έχει δικό της σπίτι». Το σταθερό τους εισόδημα είναι 400 ευρώ, το οποίο αφορά τη σύνταξη της μητέρας του. «Με τόσο μικρό εισόδημα, αναγκαστικά αρπάζω όποια δουλειά βρω. Με αυτά τα λίγα και με όσα λίγα καταφέρνω να βγάλω εγώ, προσπαθούμε να επιβιώσουμε», τονίζει ο Νταβίντ, δημιουργώντας στο νου εικόνες και από τη δική μας χώρα, όπου αμέτρητοι άνθρωποι ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά.
Το επάγγελμα του 33χρονου είναι προγραμματιστής κομπιούτερ. Η τελευταία συνέντευξη που πέρασε και αφορούσε το πεδίο του, ήταν το καλοκαίρι. Για 10 θέσεις, υποβλήθηκαν 600 αιτήσεις!
